در اوایل دهه ی هشتاد قرن نوزدهم تعدادی از اعضای بین المللی صهیونیست ها با استناد به دایتان ساختگی کشتار شش میلیون یهودی در جنگ جهانی دوم برای پیش گیری از فراموش شدن مظلومیت این قوم! پیش نویس قانونی را تهیه کردند و در ژوئیه ی سال 1990 میلادی در فرانسه به تصویب رساندند که بر اساس آن << هرگونه تردید در مورد کشتار یهودیان در جنگ جهانی دوم، وجود اتاق های گاز و حتی کم ترین تردید در رقم شش میلیونی یهودیان کشته شده جرم تلقی می شود!
و هر کس در فرانسه از این قانون تخلف کرده و در سه موضوع یاد شده تردید کند به یک ماه تا یک سال زندان و پرداخت دو هزار تا سیصد هزار فرانک جریمه محکوم می شود.>>
بعد ها با فشار آمریکا، انگلیس، فرانسه و آژانس صهیونیستی این قانون در دیگر کشور های صهیونیستی نیز به تصویب رسید به طوری که امروز هر گونه تردید درباره ی هلوکاست مورد ادعا و ابعاد و اجزای آن دراروپا جرم تلقی می شود. بعد از رنسانس تا کنون اروپاییان و به ویژه فرانسوی ها از سال های سیاه قرون وستا به تلخی یاد می کنند و دادگاه های <<انگیزاسیون>> و اجبار گالیله به توبه کردن را باعث شرمساری و ننگ تاریخ می دانند و این در حالی است که هم اکنون اروپا، آمریکا و ... درباره ی هلوکاست دقیقاً و بدون کم و کاست از همان قوانین شرم آور و خالی از کم ترین نشانه ی عقل و شعور پیروی می کنند و این فقط یک نمونه از مفهوم آزادی اندیشه و مظهر دموکراسی در غرب است! پرفسور <<دوبرفوریسون>> استاد دانشگاه معروف لیون فرانسه و کارشناس عالی رتبه بررسی و ارزیابی اسناد و مدارک تاریخی که شهرتی جهانی دارد تحقیقات علمی و مستند خود را در کتابی با عنوان <<اتاق های گاز واقعیت یا افسانه؟>> جمع آوری کرده که سید ابوالفرید ضیاءالدینی آن را به فارسی ترجمه کرده است.4
